مدل چهارچنگ از جمله رکابهای انگشتر نقره است که نسبت به رکاب فیلی و صفوی، درصد کمتری از ساخت رکابها را از آنِ خود میسازد؛ تا جایی که میتوان گفت این رکاب به همراه رکاب شیرازی، 20 درصد از مدل رکابها را در بر میگیرد. شاید تا به حال این سؤال برای شما پیش آمده باشد که: «آیا علت خاصی برای نامگذاری این نوع رکاب وجود دارد؟!» در پاسخ باید گفت، مدل چهارچنگ از انواع رکابهای چنگ محسوب میشود که به طور معمول در مدلهای تک چنگ، دو چنگ، سه چنگ و چهار چنگ ساخته میشود.
علت نامگذاری این مدل با نام چهار چنگ آن است که نگین به وسیله چهار چنگِ تعبیه شده در رکاب مهار میشود؛ چهار چنگی که میتواند به صورت مربعی، نوک تیز و ...، نگین را حول خود نگاه دارد، بدون اینکه پیرامون نگین را به صورت کامل در بر بگیرد. رکاب چهار چنگ از جمله رکابهایی است که به طور معمول باید به صورت کاملاً یک تکه در بیاید، بدون اینکه در آن ردی از جوش دادن وجود داشته باشد. از این رو میتوان گفت ساخت آن برای هنرمندان بسیار سخت و طاقتفرسا است و نیازمند تجربه و مهارت والا است.